Τρίτη 12 Απριλίου 2022

Επτά ΝΑΤΟικά ψέματα με αφορμή την Ουκρανία

Ψέμα 1ο: «Το ΝΑΤΟ δεν απειλεί κανέναν»

Ας ρωτήσουμε για αυτό τον λαό της Γιουγκοσλαβίας, τον λαό του Αφγανιστάν,

τον λαό του Ιράκ, της Λιβύης,

τον λαό της Κύπρου που βρίσκεται υπό κατοχή

από «ΝΑΤΟική σύμμαχο χώρα».

Αλλά και τον λαό της Ουκρανίας, που έχει γίνει σάκος του μποξ
τουλάχιστον εδώ και 10 χρόνια
ανάμεσα σε δύο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, των ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ από τη μία
και της Ρωσίας από την άλλη, μετρώντας χιλιάδες νεκρούς. Το ΝΑΤΟ ήταν,
είναι και θα είναι επιθετική συμμαχία, συμμαχία πολέμου, ποτέ δεν ήταν «αμυντική».
Το ΝΑΤΟ, επίσης, όχι μόνο δεν αυτοδιαλύθηκε μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ,
αλλά επεκτάθηκε προς ανατολάς, κόντρα σε όσα είχαν δεσμευτεί τη δεκαετία του '90 οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Αφού παζάρεψαν για ένα χρονικό διάστημα με τους Ρώσους καπιταλιστές
την πιθανότητα ένταξης και της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ,
στη συνέχεια, όταν αυτό δεν βγήκε, διαμόρφωσαν πολεμικό δόγμα
με τις κάνες στραμμένες στην Ρωσία αλλά και στην Κίνα.

Πηγή: Associated Press

Ψέμα 2ο: «Το ΝΑΤΟ δεν φέρει ευθύνη για την κατάσταση στην Ουκρανία»

Το ΝΑΤΟ είναι σημαντικό μέρος του προβλήματος μαζί με τις ΗΠΑ και την ΕΕ

από τη μία και την Ρωσία από την άλλη. Η «μη ανάμειξη» του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία είναι ψέμα.

Είναι σε όλους πια γνωστός ο ρόλος που έπαιξαν στην ανατροπή της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς το 2014

με πρωταγωνιστικό ρόλο της Πρεσβείας των ΗΠΑ, με επικεφαλής το σημερινό Πρέσβη στην Ελλάδα, Τζ. Πάιατ.

Μόλις πριν λίγες μέρες άλλωστε, ο γγ του ΝΑΤΟ σε συνέντευξη Τύπου, ανέφερε ότι «από το 2014 το ΝΑΤΟ

έχει εξοπλίσει και εκπαιδεύσει τον ουκρανικό στρατό».

Να σημειωθεί επίσης ότι επίσημο τμήμα του ουκρανικού στρατού αποτελούν και διάφορα ναζιστικά τάγματα,

όπως το Αζόφ κ.ά., τα οποία μάλιστα φωτογραφίζονταν με καμάρι με ΝΑΤΟικά και ναζιστικά λάβαρα!

Όσον αφορά το τι σημαίνει η επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς είναι ενδεικτικές

ορισμένες από τις επισημάνσεις των πιο ανατριχιαστικών γκουρού της αμερικανικής διπλωματίας.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τα λόγια του Χ. Κίσινγκερ, το 2014: «Η Ουκρανία θα πρέπει να μη μπει στο ΝΑΤΟ»

ή και τα λόγια του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ το μακρινό 1997:

«Το μόνο που θα μπορούσε να προκαλέσει μια "βίαιη και εχθρική" ρωσική απάντηση θα ήταν το ΝΑΤΟ

να επεκταθεί στα κράτη της Βαλτικής». Ο καθένας πλέον ξέρει τι έγινε από το 1997 έως σήμερα...

Ψέμα 3ο: «Στην Ουκρανία δεν υπάρχουν ναζί ακροδεξιοί με κάποιο ρόλο - το ΝΑΤΟ

και η ΕΕ δεν τους στηρίζουν»

Αυτό και αν είναι μύθος. Στην Ουκρανία, όπως έγινε και σε χώρες της Βαλτικής,

μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ αναστήθηκαν ακροδεξιές και φασιστικές ομάδες

που βάλθηκαν να δικαιώσουν ιστορικά συνεργάτες των ναζί και όσους πολέμησαν ενάντια στην ΕΣΣΔ.

Αυτό έγινε επίσημο στην Ουκρανία το 2010.

Τότε αναγνωρίστηκαν ως ήρωες της ουκρανικής ελευθερίας, οι συνεργάτες των ναζί στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το γεγονός αυτό έδωσε ώθηση στην άνοδο της ακροδεξιάς και ταυτόχρονα στην επίθεση

σε ό,τι θύμιζε το σοβιετικό παρελθόν.

Στα γεγονότα του 2013-2014 οι φασιστικές ομάδες έδρασαν

σαν δύναμη κρούσης κάτω από τις σημαίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ

οργανώνοντας προβοκάτσιες, δολοφονίες, επιθέσεις, τρομοκρατικές ενέργειες

που έδωσαν τη δυνατότητα της ανατροπής της τότε νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης.

Κομμουνιστές, συνδικαλιστές και ρωσόφωνοι βρέθηκαν στο στόχαστρο.

Το ΚΚ Ουκρανίας τέθηκε εκτός νόμου, καταστράφηκαν γραφεία του, διώχθηκαν στελέχη του κ.λ.π.

Στελέχη αυτών των δυνάμεων και κομμάτων (ναζί, ακροδεξιοί κ.ά)

πρωταγωνίστησαν πολιτικά τα επόμενα χρόνια και κατά τη διάρκεια της προεδρίας Ποροσένκο.

Ανέλαβαν υψηλόβαθμες θέσεις στην κυβέρνηση και τη διοίκηση.

Στην ουσία, μέχρι το 2016 στην κυβέρνηση πρωταγωνιστούσαν κόμματα με ακραίες εθνικιστικές θέσεις.

Παράλληλα, με αφορμή τον εμφύλιο πόλεμο στο Ντονμπάς, τα τάγματα εφόδου

εντάχθηκαν οργανικά στις δυνάμεις ασφαλείας και το στρατό της χώρας.

Ψέμα 4ο: «Κάθε χώρα διαλέγει ελεύθερα αν θα είναι ή όχι στο ΝΑΤΟ»

Το πώς επιλέγει μια χώρα να ενταχθεί

σε έναν διακρατικό ιμπεριαλιστικό οργανισμό, όπως το ΝΑΤΟ,

κάθε άλλο παρά ελεύθερη επιλογή είναι.

Η ιστορία του ΝΑΤΟ έχει δείξει ότι δεν διστάζει

μπροστά σε τίποτα για να εξασφαλίσει το άπλωμα της επιρροής του.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η Βόρεια Μακεδονία.

Η ένταξή της αποφασίστηκε από τη συμφωνία των Πρεσπών

(υπογράφηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση Ζάεφ), ενώ ο λαός της κλήθηκε

να πει τη γνώμη του για την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ σε ένα «συμβουλευτικό» δημοψήφισμα

(ψήφισε εσύ, αλλά έχουμε αποφασίσει ότι δεν μετράει ό,τι και να ψηφίσεις!),

στο οποίο η συμμετοχή με το ζόρι έφτασε στο 37%. Η δε ψηφοφορία στη Βουλή των Σκοπίων

για τη συμφωνία των Πρεσπών (άρα και την ένταξη στο ΝΑΤΟ

και την ΕΕ που προέβλεπε η συμφωνία)

έγινε μέσα σε ένα πρωτοφανές κλίμα εκβιασμών και περίεργων ειδήσεων για «ψήφους με ανταλλάγματα»...

Αν σκεφτεί κανείς ότι πριν ένα μήνα μάθαμε ότι στην Ελλάδα δίνανε σακούλες με λεφτά για μια ψήφο το 2007

στις βουλευτικές εκλογές, ο καθένας μπορεί να σκεφτεί τι γίνεται όταν πρόκειται για τη λήψη μιας απόφασης

με γεωπολιτικό αντίκτυπο σε μια σκακιέρα με πολλούς ανταγωνιστές...

Ψέμα 5ο: «Το ΝΑΤΟ είναι εγγύηση απέναντι στον αναθεωρητισμό»

Το ΝΑΤΟ έχει στο dna του τον αναθεωρητισμό και το έχει αποδείξει με τους πολέμους που έχει κάνει.

Κράτος- μέλος του ΝΑΤΟ - και μάλιστα το 2ο πιο ισχυρό σε στρατό - η Τουρκία,

ομολογεί δημόσια ότι θέλει να αναθεωρήσει τα σύνορά της με την Ελλάδα, όπως διαμορφώθηκαν

από τη συνθήκη της Λωζάνης. Αυτή τη συνθήκη την έχει άλλωστε "αναθεωρήσει" μονομερώς η Τουρκία

στα ανατολικά της σύνορα, με την εισβολή της στη Συρία το 2019.

Μάλιστα, για την εισβολή είχε εξασφαλίσει τις γερές πλάτες όλων,

τόσο του ευρωατλαντικού παράγοντα, όσο και της Ρωσίας!

Σε μια από τις πιο λαμπρές στιγμές «αναθεώρησης» των τελευταίων 50 χρόνων στην Ευρώπη,

την εισβολή της ΝΑΤΟικης Τουρκίας στην Κύπρο το 1974, το ΝΑΤΟ

επέδρασε καθοριστικά μαζί με τη χούντα των συνταγματαρχών, ώστε όχι απλά

να μην αποτραπεί, αλλά να προετοιμαστεί η τουρκική εισβολή!

Μετά τη διάλυση μιας χώρας στα Βαλκάνια, της Γιουγκοσλαβίας, και τους διαδοχικούς πολέμους του ΝΑΤΟ

και της ΕΕ προέκυψαν σε βάθος χρόνου 6 κράτη (Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Σερβία, Βόρεια Μακεδονία,

Κοσσυφοπέδιο, Μαυροβούνιο, Κροατία)! Ο καθένας μπορεί να καταλάβει πώς «αναθεωρήθηκαν» τα σύνορα,

όπως και το γεγονός ότι μιλάμε για ορισμένα κράτη- προτεκτοράτα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ!

Πηγή: Associated Press

Ψέμα 6ο: «Τα ΝΑΤΟικά εδάφη»

Δεν υπάρχουν νατοϊκά εδάφη. Ας δούμε πάλι το παράδειγμα Ελλάδας-Τουρκίας,

δύο κρατών-μελών του ΝΑΤΟ.

Η αποδοχή αυτού του όρου τι σημαίνει σε περίπτωση που επιχειρήσει

η Τουρκία να αλλάξει τα σύνορα; Πχ και η Ανατολική Θράκη και η Δυτική Θράκη αποτελούν ΝΑΤΟικά εδάφη,

όμως ανάμεσά τους υπάρχουν τα σύνορα Ελλάδας - Τουρκιας,

με την Τουρκία να επιμένει στις απαράδεκτες διεκδικήσεις της,

λέγοντας ανοιχτά ότι τα ελληνοτουρκικά σύνορα

(από τον Έβρο μέχρι τη Στρογγύλη) είναι «συζητήσιμα».

Η αποδοχή και μόνο του όρου «ΝΑΤΟικά εδάφη»

ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για τη δημιουργία τετελεσμένων

σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.

Ψέμα 7ο: «Το ΝΑΤΟ αποτελεί προστασία
ειδικά όταν η Ρωσία έχει ενεργοποιήσει τα πυρηνικά»

Η ισορροπία του τρόμου είναι σκέτος τρόμος. Αφενός το ΝΑΤΟ έχει υιοθετήσει στο δόγμα του,

από το 2016, το «πρώτο πυρηνικό πλήγμα»! Μάλιστα επί ημερών κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ,

είχαν οργιάσει οι φήμες που δεν διαψεύστηκαν ποτέ από την κυβέρνηση, ότι η βάση του Αράξου προετοιμαζόταν

για την υποδοχή και φύλαξη πυρηνικών όπλων (ναι, από τότε και παλιότερα προετοιμαζόταν

το ΝΑΤΟ στην περιοχή μας για γενικευμένη σύγκρουση με την Ρωσία)! Αφετέρου δεν αποτελεί καμία εγγύηση

ο ισχυρισμός της Ρωσίας ότι μόνο αν απειληθεί η ύπαρξη της Ρωσίας θα χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα.

Δευτέρα 11 Απριλίου 2022

Γκλεμπ Λιασένκο: Ο Ουκρανός μπλόγκερ που συνελήφθη για «εσχάτη προδοσία»

Η άγνωστη στη Δύση σύλληψη

ενός γνωστού σχολιαστή

από τις μυστικές υπηρεσίες

επαναφέρει στην επικαιρότητα

το ζήτημα της ελευθεροτυπίας.

H πρόσφατη σύλληψη από τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες SBU με την κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας» του Γκλεμπ Λιασένκο, γνωστού μπλόγκερ και παρουσιαστή πολιτικής στήλης στο κανάλι Klymenko Time για ένα σχόλιο που δεν άρεσε στη «δημοκρατική» κυβέρνηση της χώρας, ελάχιστα κοινοποιήθηκε στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Η υπόθεση αυτή, για την οποία ο Λιασένκο κινδυνεύει με ποινή 15ετούς φυλάκισης, επαναφέρει στο προσκήνιο τον ρόλο που καλείται να έχει ο Τύπος στην φιλέρευνη και πραγματικά κριτική εκτίμηση των γεγονότων κι όχι απλά στην αξιολογική (και συχνά στην υποκειμενική) διατίμησή τους.

Η περίπτωση του Λιασένκο είναι ενδεικτική της τόλμης στη γνώμη ενός ανθρώπου, που δίχως να απεμπολεί την εθνική του ταυτότητα επιδιώκει σταθερά να φωτίζει όλες τις πλευρές της αλήθειας, αναζητώντας την αποκατάσταση της αξιακής κλίμακας στην Ουκρανία. Πλείστες όσες φορές στο παρελθόν ο Λιασένκο είχε επικρίνει τις πολιτικές θέσεις του πρώην προέδρου Ποροσένκο και του νυν ηγέτη Ζελένσκι, μιλώντας στα βίντεό του για τη ρατσιστική, νεοφασιστική και ρωσοφοβική παρέκκλιση που έγινε από το 2014 στην Ουκρανία.

Ανάμεσα στις πολλές αναρτήσεις του στο Facebook και στις οποίες στηρίχθηκαν οι ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες για να συντάξουν το κατηγορητήριο είναι και αυτή της 2ας Μαρτίου, στην οποία διαβάζει κανείς τα εξής «προδοτικά» σημεία:

«Είναι δυνατόν να δικαιολογηθεί η ένοπλη επίθεση μιας χώρας σε μια άλλη; Προφανώς κι όχι. Ο πόλεμος είναι σκοτάδι και φρίκη. Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, αλλά μπορεί να εξηγηθεί. Κανείς δεν ξεκινά έναν πόλεμο «έτσι». Πρέπει να υπάρχουν στέρεοι και βαθύτεροι λόγοι για αυτό.

Η ουκρανική κοινωνία δεν ενημερώνεται για τα αίτια του συνεχιζόμενου πολέμου. Η κατάσταση σκιαγραφείται επώδυνα απλά με το εξής: «Ο μανιακός Πούτιν έχει τρελαθεί και αποφάσισε να σκοτώσει εκατομμύρια Ουκρανούς».

Και αυτό είναι όλο. Δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι. Αλλά κι εάν υπάρχουν, τότε δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός με τον Πούτιν. Τι συμβιβασμούς μπορεί να υπάρχουν με έναν «μανιακό»;

Έτσι, «θα παλέψουμε μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό! Ας κάνουμε τον πιο αιματηρό πόλεμο του 21ου αιώνα! Κι ας χάνουμε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές!».

Όμως πρέπει να γυρίσουμε αλλού το κεφάλι μας;

«Η Ρωσία δεν πρόκειται να απομακρυνθεί, θα παραμείνει ο μεγαλύτερος γείτονας της Ουκρανίας. Και είναι προς το συμφέρον μας να συμφωνήσουμε μαζί της για ισχυρές εγγυήσεις αμοιβαίας ασφάλειας. Θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει χίλιες φορές τα τελευταία 8 χρόνια. Αλλά δεν το ήθελαν (οι Ουκρανοί πολιτικοί, ΣτΣ.). Τώρα, δεν υπάρχει διέξοδος».

Λόγια νουνεχή και κάθε άλλο από προδοτικά. Ο Γκλεμπ Λιασένκο τόνισε κατά την προσαγωγή του στο δικαστήριο ότι τα λόγια του αποσκοπούσαν στην ειρήνη και την ελπίδα να επιτευχθεί το τέλος του πολέμου, ενώ επικαλέσθηκε την «ελευθερία του λόγου» και της ελευθεροτυπίας. Ο μπλόγκερ έχει τεθεί υπό κράτηση πριν από τη δίκη του (ορισμένα μέσα ενημέρωσης μεταδίδουν πως θα πραγματοποιηθεί εντός 60 ημερών), ενώ η εγγύηση ορίστηκε στα τέσσερα εκατομμύρια εθνικού νομίσματος (περίπου 122.000 ευρώ).

Το κατηγορητήριο των μυστικών υπηρεσιών εναντίον του ξεκινά με το σκεπτικό: «Οι ερευνητές της SBU έχουν συγκεντρώσει μεγάλο όγκο πληροφοριών για τις παράνομες δραστηριότητες του δράστη. Χρησιμοποιώντας τα μέσα ενημέρωσης, ο προδότης υποστήριξε τις εγκληματικές ενέργειες της επιτιθέμενης χώρας. Η γλωσσική εξέταση διαπίστωνε ότι ο ψευδοειδικός υπέσκαπτε εσκεμμένα την κυριαρχία του κράτους μας με τις δηλώσεις και τις εκκλήσεις του. Επίσης, δυσφήμησε τη δημόσια πολιτική και σκόπιμα ισοπέδωσε γεγονότα στην ανατολική Ουκρανία. Έχει καταγραφεί ότι τέτοια προπαγάνδα ενημέρωσης έχει χρησιμοποιηθεί επιτυχώς από τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης για να δικαιολογήσουν τις εγκληματικές ενέργειες της Ρωσικής Ομοσπονδίας ενάντια στην Ουκρανία».

Ωστόσο, ο 33χρονος αυτός «προδότης», που ζει στο Κίεβο, αλλά έχει γεννηθεί στο Ενερχοντάρ στον ποταμό Δνείπερο στη νότια Ουκρανία (κυρίως ρωσόφωνη περιοχή), δεν είναι κάποιος φανατικός αντιφρονών. Τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης τον τοποθετούν πολιτικά στο κεντρώο κόμμα «Πλατφόρμα της Αντιπολίτευσης-Για τη Ζωή», που επί του παρόντος είναι εκτός νόμου μετά την απαγόρευση της 20ης Μαρτίου, που θέτει εκτός λειτουργίας όλα τα (εναπομείναντα) αριστερά κι αντιπολιτευόμενα κόμματα, εκτός των δεξιών κι ακροδεξιών παρατάξεων. Ωστόσο, οι αρχές επιμένουν πως ο προδότης μπλόγκερ «δικαιολογεί τη ρωσική επιθετικότητα και παρωθεί την Ουκρανία να συνθηκολόγησε».

Σε περσινό βίντεό του στο YouTube ο Λιασένκο είχε αναφερθεί ανοικτά στην ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε από το Δικαστήριο του Λβιβ εναντίον ενός άνδρα που φορούσε ένα πουκάμισο με τις λέξεις CCCP (ΕΣΣΔ). Βέβαια, οι συλλήψεις πολιτικών αντιφρονούντων στην Ουκρανία είναι μια διαρκής και τραγική πραγματικότητα εδώ και οκτώ χρόνια, ενώ και οι δολοφονίες που πραγματοποιούνται από νεοναζί και εθνικιστικές πολιτοφυλακές, που λειτουργούν με απόλυτη ατιμωρησία και θεσμική κάλυψη, ουδέποτε καλύπτονται από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.

Στην τωρινή κατάσταση, με τον πόλεμο να έχει φανατίσει ακόμη περισσότερο τους ριζοσπαστικούς κύκλους και την αντιρωσική κυρίαρχη τάξη, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί. Η SBU επιδίδεται διαρκώς σε συλλήψεις χωρίς προφανείς λόγους και με συνοπτικές διαδικασίες, αποδίδοντας την κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας» σε όποιον ακόμη και δειλά ασκήσει μία κριτική απέναντι στις κυβερνητικές επιλογές. Υπενθυμίζεται πως στις 7 Μαρτίου, τα αδέλφια Μιχαήλ και Αλεξάντερ Κονόνοβιτς, μέλη της Κομμουνιστικής Νεολαίας της Ουκρανίας (ο πρώτος είναι και γραμματέας της), συνελήφθησαν με την κατηγορία ότι είναι «Ρώσοι και Λευκορώσοι κατάσκοποι». Και φυσικά κομμουνιστές. Βάσει του στρατιωτικού νόμου, τα αδέλφια Κονόνοβιτς κινδυνεύουν με θανατική ποινή.

Αλλά το φιλοπολεμικό «κυνήγι μαγισσών» έχει επιπτώσεις και στις ίδιες τις ουκρανικές κυβερνητικές δυνάμεις. Την 1η Απριλίου, δύο στρατηγοί απομακρύνθηκαν ξανά με την κατηγορία της προδοσίας. Μάλιστα την είδηση έδωσε κι ο ίδιος ο πρόεδρος Ζελένσκι σχολιάζοντας: «Σήμερα ελήφθη μια άλλη απόφαση σχετικά με τους αντι-ήρωες. Τώρα δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με όλους αυτούς τους προδότες, αλλά σταδιακά θα τιμωρηθούν».

Ιδιαίτερα πιο κραυγαλέα για την αντιρωσική υστερία και τον φιλοπόλεμο παροξυσμό, που με την παραμικρή αφορμή εφευρίσκει προδότες, είναι η περίπτωση του τραπεζίτη Ντένις Κιρέεφ. Αυτός ήταν ένας από τους Ουκρανούς διαπραγματευτές στην πρώτη διαπραγματευτική συνάντηση με τη Ρωσία στις 28 Φεβρουαρίου. Ο Κιρέεφ δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από την υπηρεσία SBU με έναν πυροβολισμό στο κεφάλι στην είσοδο του δικαστηρίου στο Πετσέρσκ, σε μια πραγματική εκτέλεση. Οι αρχές και τα μέσα ενημέρωσης της Ουκρανίας αρχικά δικαιολόγησαν την αναγκαιότητα της εκτέλεσής του τονίζοντας ύποπτος για προδοσία. Η ενοχή του προέκυψε από υποκλοπές συνομιλιών, βάσει των οποίων τεκμαίρετο πως ο κατηγορούμενος παρείχε πληροφορίες στον Ρώσο εχθρό. Μετά την αρχική σύγχυση στα μέσα ενημέρωσης, ένα tweet από την ίδια την ουκρανική υπηρεσία πληροφοριών ανέτρεψε την υπόθεση, αποκαλώντας τον μάλιστα «ήρωα κατάσκοπο», ο οποίος έπεσε ένδοξα μαζί με άλλους δύο πράκτορες. Από ποιους «έπεσε» και γιατί αρχικά orbi et urbi διαδόθηκε πως ο Κιρέεφ διέρρευσε πληροφορίες στους Ρώσους, ακόμη δεν έχει διευκρινισθεί.

Βέβαια, η άτεγκτη καταστολή της όποιας διαφωνίας και νόμιμης κριτικής για τον πόλεμο, ανεξάρτητα απ’ όπου εξαπολύεται κι άσχετα εάν δεν έχει προθέσεις «ίσων αποστάσεων» εξαπλώνεται και στην υπόλοιπη, ιδίως την Ανατολική Ευρώπη. Σε ένα δελτίο τύπου στις 26 Φεβρουαρίου, ο Ανώτατος Εισαγγελέας της Τσεχικής Δημοκρατίας Ικγόρ Στριτς κηρύττει τον πόλεμο στη «ρωσική προπαγάνδα» και τους ακολούθους της: «η Ανώτατη Εισαγγελία θεωρεί απαραίτητο να ενημερώσει τους πολίτες ότι η τρέχουσα κατάσταση που συνδέεται με την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στην ελευθερία έκφρασής τους. Εάν κάποιος εγκρίνει, αποδέχεται ή υποστηρίζει δημοσίως τις ρωσικές επιθέσεις στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των διαδηλώσεων, του Διαδικτύου ή των κοινωνικών δικτύων, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ποινικές διώξεις υπό ορισμένες προϋποθέσεις». Η ποινή προβλέπει φυλάκιση τριών ετών. Σύμφωνα με αναφορές του Radio Prague International, η αστυνομία άσκησε έλεγχο σε όλες τις διαδικτυακές επικοινωνίες προκειμένου να εντοπίσει «δολερές» απόψεις.

Την επόμενη μέρα, 27 Φεβρουαρίου, η πρεσβεία της Ουκρανίας στην Τσεχική Δημοκρατία ανακοίνωνε τις πρώτες δύο συλλήψεις.

Στη Σλοβακία επίσης ανακοινώθηκαν μέτρα κατά της ρωσικής «παραπληροφόρησης» και ο τηλεοπτικός σταθμός RTV-Spravy αναμετέδωσε το ανακοινωθέν της αστυνομίας που προανήγγειλε ότι «όποιος σε κατάσταση κρίσης προσπαθεί να εμποδίσει την ειρήνη με οποιονδήποτε τρόπο, προωθεί τον πόλεμο ή υποστηρίζει την πολεμική προπαγάνδα, θα τιμωρηθεί με ποινή φυλάκισης από 10 έως 25 χρόνια, ή ισόβια κάθειρξη», αναφερόμενος στο άρθρο 417 του Ποινικού Κώδικα.

Στη Λετονία, οι αρχές ζήτησαν τη βοήθεια των πολιτών για να αναφέρουν στις αρχές τυχόν σχόλια και σκέψεις που διατυπώνονται ανοικτά από πολίτες και θα μπορούσε το περιεχόμενό τους να δικαιολογεί τη στρατιωτική επέμβαση της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Στη χώρα όπου ζουν πολλοί Ρωσόφωνοι, χωρίς πολιτικά κι άλλα δικαιώματα και βρίσκονται σε ένα νομικό και συνταγματικό κενό, ήδη έχουν προγραφεί 24 Ρωσόφωνοι πολίτες για «προπαγάνδα».

#Ουκρανία-Ρωσία

Γιώργης-Βύρων Δάβος

Ο Γιώργης-Βύρων Δάβος εργάζεται ως δημοσιογράφος και κριτικός Τέχνης και διδάσκει Αισθητική στην Ακαδημία της Μπρέρα (Μιλάνου) και Κοινωνιογλωσσολογία και Λογική Φιλοσοφία της Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο του Βίγο (Ισπανία), ενώ στον ελεύθερο χρόνο του….γράφει.